Mijn eerste ontmoeting met Franklin van Liempt was in juni 2023, toen we online voor het eerst de plannen voor een Patricia Paay box bespraken – ik namens Red Bullet, die niet alleen Patricia’s album Dreamworld in de catalogus heeft, maar ook de drie Star Sisters albums. En aangezien ik sinds jaar en dag bij Red Bullet de productie van heruitgaves van albums van Golden Earring, Focus, Jan Akkerman, Shocking Blue, Nova en Stars On 45 had gedaan, vroeg Franklin mij in dat eerste onlinegesprek om aan te haken bij zijn nieuwe project.
Natuurlijk zei ik gelijk mee in. Ik kende zijn label, en vooral zijn prachtige Dolly Dots box set. Daarin proef ik passie, maar ook gevoel voor authenticiteit. En dat is precies waar het mij ook om gaat bij heruitgaven. Geen uitmelkerij bedrijven, maar met liefde en affiniteit omgaan met de back catalogue. Immers, het is cultureel erfgoed waar we zorgvuldig mee moeten omgaan. En een oeuvre box set produceren van een groep of artiest, dat kan je maar één keer goed doen. Raakschieten. Zoveel mogelijk het onderste uit de kan halen. Exact op dat vlak klikte het meteen tussen Franklin en mij. En als iemand überhaupt het initiatief neemt tot een oeuvrebox van Patricia Paay
- zo’n artiest van wie je jarenlang stille hoop koestert dat iemand de gok durft te wagen om zo’n collectie samen te stellen – dan kan ik onmogelijk nee zeggen.
Plannen werden gemaakt, ideeën werden gedeeld. We gingen, hartje zomer, aan de slag. Toen ik vanuit het oogpunt van consistentie Franklin aanbood om ook al het andere materiaal voor de box te masteren, maakte hij direct gebruik van mijn diensten. Puur op basis van goed vertrouwen en het monnikenwerk dat voor ons lag. Samenwerken is namelijk het leukste wat er is. En je haalt het maximale uit elkaars inzet en werk.
Als
eerste ben ik alle Red Bullet-items gaan verzamelen en selecteren. Daar kon ik
gelijk mee aan de slag, terwijl Franklin in afwachting was van het overige
materiaal voor de box dat bij andere maatschappijen en rechthebbenden moest
worden aangevraagd. Samen met mijn goede vriend en technische rechterhand Wout
de Kruif vond ik in het Red Bullet-archief de originele master tapes van
Dreamworld en de Star Sisters albums. Dat kostte weinig moeite, ze waren snel
gevonden. Niemand had ze ruim 25 jaar aangeraakt, maar ze klonken stuk voor
stuk prachtig. De tape transfers naar het digitale domein (24 bit, 192 kHz)
maakte Wout met behulp van een Studer A80; uiteraard met behulp van
de betreffende test tones om de tapes zo strak mogelijk te digitaliseren. En zoals altijd stelde hij niet teleur. Vervolgens kon ik aan de slag met de remastering; een nauwkeurig proces waarbij de nieuwe digitalisatie van de master tapes zo optimaal mogelijk wordt bewerkt. Een oppoetsklus met authenticiteit als sleutelwoord; less is more. Een proces dat ik vanuit mijn ruim 20 jaar lange kennis en ervaring beschouw als een soort geheim van de smid. En waarbij iedere tape, ieder album, iedere artiest een unieke behandeling verdient. Geen lopende band werk. Als het eindresultaat maar ademt, kleur uitstraalt en vooral warm klinkt. Ik realiseerde mij dat dit dé kans was om
Patricia Paay’s oeuvre
‘future proof’ te maken. De definitieve - en ook allerlaatste - uitgaven van
haar werk in fysieke vorm.
Binnen een paar weken hadden we al het Red Bullet-materiaal
op orde. Inclusief een aantal werktapes van Danger en wat ‘losse eindjes’,
zoals de master van het compilatie-album Yesterday & Tomorrow, waarvan ik
Love Of My Life kon gebruiken, maar ook You Make It Alright en We Don't Make
Love Anymore. Gelukkig maar, want ondertussen bleek dat de master tapes van
deze singles bij de betreffende platenmaatschappij niet meer aanwezig waren.
In de loop van de herfst waren alle Red Bullet-items voor de
box gemasterd. Toch ontbraken een paar tapes, zoals een aantal 12-inch Star
Sisters mixes en de single Godzilla. De vinylsingles had Franklin wel, dus deed
hij een beroep op Rudolf Ondrich. Die ontving zogenaamde needledrops van
Franklins vinylexemplaren om als uitgangspunt voor de remasters te gebruiken. Het
bleek de enige mogelijkheid om essentiële tracks als de Mary Quant single en de
single-versie van Now (Is The Moment) in de box op te nemen. Rudolf bewees al
met de Dolly Dots box set dat hij op dat gebied prachtige resultaten behaalde
en wie was ik om hem daarin te passeren. Hij heeft topwerk geleverd.
Thank you Rudolf for your wonderful contributions to this
box set. Cherish your ears!
Wat betreft het materiaal van andere maatschappijen had ik digitale
bestanden (16 bit, 44.1 kHz) tot mijn beschikking. Als de bron daarvan analoge
tapes betrof, had ik helaas geen grip op de herkomst, de zogenaamde ‘chain’ van
de opname: heb ik een 1:1 kopie van de analoge master tape ontvangen of een
cd-rip van een eerdere uitgave? Mede uit oogpunt van de naderende deadline voor
het project moest ik aan de slag gaan met de bronnen die ik tot mijn beschikking
had, met als doel het beste resultaat te bereiken.
Soms hadden we geluk: mooie vondsten waren de nooit eerder uitgebrachte Duitstalige single en bijdragen van Patricia aan de zeldzame Zeg Het Met Bloemen-plaat. In die gevallen had ik prachtige hi-res transfers van de originele masters tot mijn beschikking, waarvoor ik Marco Witkamp van Universal Nederland zeer erkentelijk ben. Dit zijn belangrijke puzzelstukjes uit de beginperiode van Patricia’s loopbaan die we nu eindelijk bij elkaar konden brengen. Maar ook prachtig materiaal uit het archief van Beeld & Geluid, die weer een andere kant van Patricia’s stem en talenten laat horen.
Op
verzoek van Franklin benaderde ik Barry Hay voor een stukje tekst in het boekje
van de box. Dankzij mijn werk binnen de Golden Earring-catalogus zijn de
lijntjes kort en natuurlijk was Patricia jarenlang nauw betrokken bij de
plaatopnames van de groep. Zo hoor je haar zangstem in de refreinen van Back
Home, Vanilla Queen en Bombay, om maar wat te noemen. En natuurlijk op Only
Parrots, Frogs And Angels, Barry’s eerste soloplaat die ik twee jaar geleden in
een geremasterd jasje hulde. Maar wat niet veel mensen weten is dat Patricia
ook een single met Golden Earring als begeleidingsgroep maakte.
Uiteraard
is deze single, uitgekomen in november 1970, ook in de box te vinden (CD 2,
tracks 10 en 11).
Al met al ging Barry graag op mijn verzoek in en kwam met een
tekst waar we erg van onder de indruk waren. Straight from the heart. En waag
het niet om Barry te complimenteren met het feit dat-ie z’n bijdrage in de
drukke tijden rondom de jaarwisseling niet was vergeten. ‘Natuurlijk niet, wat
dacht je! Is voor Patries!’
Rond dezelfde tijd ontving Franklin uit Engeland via diens
management een bijdrage van Steve Harley. Dat bleek, met de kennis van nu, nét
op tijd. Medio maart, in de periode dat de box sets van de persen rolde, bereikte
ons het nieuws dat Harley was overleden. Eens was hij Patricia’s zwager. Voor
altijd blijft hij de man met wie zij in de Abbey Road Studios in Londen haar
eerste échte album opnam, met het neusje van de zalm aan Engelse musici uit die
tijd, onder wie leden van Cockney Rebel en basgod Herbie Flowers.
Zo naderde begin 2024 de afronding van de box. 12 cd’s werden ineens 13 cd’s, omdat we nog een tape vonden met ruwe mixen uit de Danger periode en we maar liefst in totaal twee cd’s aan dat album en alle bijbehorende tracks konden spenderen. En toen volgde nóg een verrassing: zoals hierboven al vermeld moesten we een vinylexemplaar van Godzilla gebruiken, omdat in het Red Bullet-archief de master tape van de single ontbrak. Waarschijnlijk naar Japan gestuurd en nooit meer geretouneerd. Wel vonden we de 24-sporen mastertape. Toen Wout en ik die op een avond op de Studer A 827 machine afspeelden, deden we een leuke ontdekking. Op twee sporen van die tape stond doodleuk de uitgebrachte single mix. Even masteren en klaar is kees. Franklin blij. Nóg een puzzelstukje compleet. Eind goed, al goed.
Toen ik onlangs het eindresultaat op m’n bureau had liggen,
maakte ik de balans op van acht maanden werk. Wat een prachtig project is dit
geweest. Zo bijzonder om altijd het eindresultaat voor het eerst in je handen
te houden. En ik kan het niet genoeg herhalen: het feit dat Franklin zijn nek
heeft uitgestoken om het werk van Patricia te verzamelen, verdient alle lof en
respect. In de hoop dat Patricia in de toekomst alleen maar wordt herinnerd als
één van de beste en veelzijdigste zangeressen van eigen bodem. En die ook ver
buiten de landsgrenzen daarom bekend staat.
Mijn persoonlijke favorieten uit de box? Ik heb een zwak
voor het eerste Star Sisters album. Danger was voor mij een fraaie
hernieuwde
kennismaking. Beam Of Light verraste mij na al die jaren weer. Maar als er één
album met kop en schouders boven de rest uit steekt, is het wat mij betreft Playmate.
Dankzij John van Katwijk en vooral Pim Koopman – die zijn al in Kayak met
Patricia een naar haar vernoemde instrumental opnam (CD 3, track 12). Wat mij
betreft behoort Tell It Like It Is tot het allerbeste wat Patricia ooit opnam.
Dat geldt ook voor haar uitvoering van The Man I Love, live op televisie met
orkest onder leiding van Rogier van Otterloo. Patricia zingt jazz als geen
ander.
En ik realiseer mij: deze box set is niet compleet. Hoe prachtig zou het
zijn dat La Paay ooit nog één album maakt. Met jazz op haar manier.
Matthijs
van Nieuwkerk vroeg het haar vier jaar geleden ook al, in dat memorabele
interview in de rubriek Forever Young van zijn tv-show Matthijs Draait Door.
Een jazzalbum is de ware missing piece van deze box. Maar zeg nooit nooit.
Franklin, bedankt voor de fijne samenwerking, deze box is
wat mij betreft een mijlpaal in de Nederlandse popmuziek. Op naar het volgende
project!
Ik wens iedereen veel luistergenot en veel plezier met het
(her)ontdekken van La Paay.
Wouter Bessels
Journalist/masteringtechnicus
Maart 2024
RECORD STORE DAY EXCLUSIVE!
‘Daddy-The Swing EP’ van Patricia Paay is voor het eerst op vinyl verkrijgbaar ter gelegenheid van Patricia’s 60-jarig artiestenjubileum.
De uitgave is een beperkte oplage van slechts 300 exemplaren op 10” blauw vinyl.